Η Ελλάδα βάζει πάλι το πιστόλι στο τραπέζι...

Φεβρουάριος 28, 2011 Το πιστόλι πάνω στο τραπέζι φαίνεται να βάζει για δεύτερη φορά η ελληνική πλευρά μέσα σε ένα χρόνο. Πέρυσι το «πιστόλι» ήταν η έλευση του ΔΝΤ στην Ευρώπη...

Φέτος είναι η περίπτωση μια πρόωρης αναδιάρθρωσης του χρέους με «κούρεμα» 30%-40% στην περίπτωση που η ριζική λύση που ετοιμάζει η Γερμανία δεν αφήνει εμφανή περιθώρια βιώσιμης αντιμετώπισης του ελληνικού χρέους.

Ας μη κοροϊδευόμαστε όμως μια πλήρως βιώσιμη λύση του ελληνικού χρέους σε αυτή τη φάση, με τις μεταρρυθμίσεις στα χαρτιά και όσες έγιναν όπως το καμποτάζ, τα εργασιακά και τα κλειστά επαγγέλματα, ημιτελείς και ως εκ τούτου ατελέσφορες ως προς το στόχο, θα ανέβαλε το μεταρρυθμιστικό κύμα εξυγίανσης της παθογένειας της ελληνικής οικονομίας για μερικά χρόνια ή μήνες.

Αυτός είναι ο λόγος που η ζώνη του ευρώ επιθυμεί να μας παραδώσει τη βιώσιμη λύση με το σταγονόμετρο, ανάλογα με την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων.

Θα είναι δύσκολο να πειστεί ο Γερμανός που συνταξιοδοτείται στα 67 να επιδοτήσει τα ελληνικά επιτόκια προκειμένου να συνεχίσουν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες να απολαμβάνουν συντάξεις διάγοντας μια δεύτερη εφηβεία μεταξύ 50-60 ετών.

Ο πρωθυπουργός συνάντησε τείχος «πάγου» στο Βερολίνο και σαν από θαύμα την επομένη τα εγχώρια μέσα άρχισαν να παίζουν το σενάριο ενός σχεδίου βήτα που συζητά η ελληνική πλευρά για την περίπτωση που δεν δοθεί ικανοποιητική λύση στην απόφαση της ευρωζώνης στα τέλη Μάρτη.

Το σχέδιο αυτό υποτίθεται πως προβλέπει μια μονομερή από την Ελλάδα έναρξη της διαδικασίας αντιμετώπισης του χρέους με διμερείς κατά περίπτωση διευθετήσεις. Στο σχέδιο αυτό θα περιλαμβάνεται «κούρεμα» ή επιμήκυνση ή και τα δυο κατά περίσταση...

Για δεύτερη φορά λοιπόν βάζει το πιστόλι γεμάτο πάνω στο τραπέζι προκειμένου να επιδοθεί στη ρώσικη ρουλέτα με την εκ φύσεως και εκ θέσεων αφού κρατάει το πορτοφόλι κυρία Μέρκελ...

Παρατήρηση: Χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της τρόικα κάτι τέτοιο («κούρεμα») υποψιάζομαι πως θα σήμαινε έξοδο από το μνημόνιο και στάση της καταβολής των δόσεων των 110 δισ. ευρώ.

Πολλές δυνάμεις στη Ευρώπη έχουν πολλούς λόγους να επιθυμούν τα κεφάλαια που δανείζεται η Ελλάδα να πάνε κατευθείαν σε ανακεφαλαίωση των ευρωπαϊκών τραπεζών.

Ερώτηση: Γιατί κάποιοι θεωρούν δεδομένο πως οι δανειστές θα δεχτούν επιμήκυνση ή «κούρεμα» όταν έχουν την εναλλακτική λύση που τρέχει τώρα και εισπράττουν τα λεφτά τους στην ώρα τους και «ακούρευτα»;

Ερώτηση δύο: Ας υποθέσουμε κάποιος δανειστής δέχεται επιμήκυνση και ο βρόχος χαλαρώνει για το ελληνικό δημόσιο ταμείο. Ποιος εγγυάται πως θα γίνει ό,τι πρέπει στα δημοσιονομικά και την ανάπτυξη για να είναι σε θέση να καλύπτει μελλοντικά η χώρα μας τα χρέη της;

Εδώ με το πιστόλι των δόσεων στον κρόταφο είμαστε και ούτε τα έσοδα έχουν αυξηθεί, ούτε για φοροδιαφυγή έχει πάει κάποιος μέσα, ούτε για διαφθορά, ούτε το δημόσιο έχει μειωθεί και αλλάξει...

Νομίζω, δεν έχει λόγο κάποιος δανειστής να εμπιστευτεί την Ελλάδα μόνη της σε οποιαδήποτε προσπάθεια. Άρα, μια τέτοια κίνηση μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία.

Ανεξέλεγκτη χρεοκοπία όμως μπορεί να σημαίνει ένταξη στην αραβική ζώνη με ολόκληρη τη βαλκανική να ακολουθεί...

Έχω την εντύπωση ότι η κυβέρνηση στριμωγμένη από τη μια, από τις συνέπειες της ατολμίας και των αριστερών αγκυλώσεών της και από την άλλη από τη λαϊκίστικη και μηδενιστική ρητορική της αντιπολίτευσης προσπαθεί να υπεκφύγει βάζοντας για δεύτερη φορά ένα πιστόλι πάνω στο τραπέζι. Για δεύτερη φορά κινδυνεύει να πατήσει τη σκανδάλη με τη θαλάμη γεμάτη και την κάνη στον κρόταφό της...

Δυστυχώς ή ευτυχώς η μοναδική διέξοδος με τις λιγότερες απώλειες περνά από το Βερολίνο και την προτεσταντική «νηστεία» που ετοιμάζει για τους νότιους...