Απορία: Αφού η χώρα δεν παράγει τίποτε, πώς έχει τόσους πλούσιους;

Πληρώνουμε τα ψέματα, που ευχάριστα

πιστέψαμε, όταν μας τα είπαν...

Πως είναι δυνατόν, μία χώρα που δεν παράγει τίποτα, να έχει τόσους πλούσιους; Πλούσιους που δεν παράγουν, αλλά απλώς έχουν "διασυνδέσεις"; Πλούσιους που δεν κερδίζουν αλλά αντίθετα «υπεξαιρούν» χρήματα;
Οι κανονικοί πλούσιοι γνωρίζουν επακριβώς από πού προέρχονται τα χρήματά τους. Οι «δικοί μας» πλούσιοι αντίθετα, αντιμετωπίζουν τα χρήματά τους ως προϊόν εγκλήματος. Γι’ αυτό άλλωστε τα τρώνε γρήγορα και επιδεικτικά. Όπως οι γκάνγκστερ…! Θηριώδη jeeps, πολυτελείς Porsche έξω από τα clubs, ημίγυμνες (ξανθές κατά προτίμηση…) συνοδοί. Σε ολόκληρο τον κόσμο, μόνο δύο άρχουσες τάξεις έχουν υιοθετήσει ως τρόπο ζωής το lifestyle της Κολομβιανής μαφίας. Οι Ρώσοι ολιγάρχες και οι Έλληνες πλούσιοι…!
Στον υπόλοιπο κόσμο, οι πραγματικοί πλούσιοι μοιάζουν με φοιτητές.
Ξεκίνησαν πειραματιζόμενοι με μερικά τσιπάκια στο γκαράζ του σπιτιού τους και μετά από μερικά χρόνια έφτιαξαν τη Microsoft, την Apple και το Facebook. Που ακόμη και μετά την εισαγωγή των εταιρειών τους στο χρηματιστήριο της Ν. Υόρκης, η οποία τους απέφερε εκατομμύρια δολάρια, επιμένουν να φοράνε jeans.
Εδώ δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα. Υπάρχουν μόνο «κλοπιμαία»…! Είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που στις «in» παραλίες των high τουριστικών προορισμών μας, η ξαπλώστρα κοστίζει ακόμη και 3.000 ευρώ τη σεζόν και μάλιστα… προπληρώνεται…! Γιατί στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι Έλληνες πλούσιοι απολαμβάνουν να είναι ο ένας δίπλα στον άλλον… πάνω στον άλλον. Όλοι μαζί! Δε θέλουν να κρυφτούν, θέλουν να φανούν! Ποιος έχει το πιο μεγάλο σπίτι, το πιο μεγάλο σκάφος. Αγωνιούν για μία φωτογραφία τους, πρωτοσέλιδο σε φθηνές κίτρινες φυλλάδες που λερώνεσαι άμα τις ξεφυλλίσεις. Αγοράζουν παρέα, δημοσιότητα, sex, miss, star, απόλυτες, υπέρλαμπρες, δίμετρες «θεές» από την μαζική παραγωγή των καλλιστείων και των realities.
Η χώρα μπαίνει στον τρίτο χρόνο της οικονομικής κρίσης. Ο φετινός χειμώνας προμηνύεται ιδιαίτερα δύσκολος. Μεγάλο κομμάτι του εργατικού δυναμικού της χώρας (λίγοι λιγότεροι από 1.000.000) δεν έχει πλέον εργασία. Όσοι έχουν ακόμη εργασία, έχουν υποστεί μείωση του μισθού τους και ζουν καθημερινά με το άγχος της απόλυσης. Οι έμποροι έχουν καταδικαστεί σε «αργό θάνατο». Βλέπουν τα μαγαζιά τους χωρίς πελάτες και υπολογίζουν πόσο θα αντέξουν ακόμη. Ο κρατικός μηχανισμός, «ξεχαρβαλωμένος» μετά από 30 χρόνια προσλήψεων «άχρηστων» ημετέρων, προσπαθεί να ανασυνταχθεί και να οργανώσει από την αρχή τη λειτουργία της χώρας, υπό την κηδεμονία της Τρόικας, και με δεδομένο ότι – όπως μάθαμε πρόσφατα – το 60% των Ελλήνων, εδώ και πολλά χρόνια, δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα(!) ευρώ φόρο εισοδήματος…!
Η Ελλάδα έχει κλείσει τα μάτια και περιμένει τα χειρότερα.
Μπερδεμένη, πεινασμένη, σε πλήρη σύγχυση, δηλώνει τώρα «αθώα».
Ωραίο το έργο αλλά τελείωσε.
Καταπίναμε επί δεκαετίες με απληστία, κάθε ψέμα που μας κολάκευε ως λαό. Τώρα που ήρθε η ώρα της αλήθειας, η τελευταία μας φαίνεται πικρή και – ως κακομαθημένα παιδιά – «χαλάμε τον κόσμο» για να μην αναγκαστούμε τελικά να την πιούμε.
Δυστυχώς όμως για μας, στη ζωή δεν υπάρχουν ούτε ανταμοιβές, ούτε τιμωρίες. Υπάρχουν μόνο συνέπειες!