Η NSA πίσω από τις υποκλοπές του 2004-2005!

Οι ΗΠΑ δεν δείχνουν καμία διάθεση συνεργασίας με τις ελληνικές αρχές και δεν απαντούν στα αιτήματα δικαστικής συνδρομής, παρά το γεγονός ότι βρέθηκαν σαφή στοιχεία για επικοινωνεία της ΝSA από το Μέριλαντ με τους υποκλοπείς. Αρα ούτε λόγος για το ενδεχόμενο έκδοσης υπόπτων και παροχής απόρρητων πληροφοριών. Οσον αφορά την εμπλοκή ελλήνων πολιτών, αυτό δεν αποκλείεται θεωρητικά, αλλά θα αφορά υπαλλήλους εταιρειών και στελέχη ελληνικών υπηρεσιών (ΕΥΠ).

Εάν προκύψουν ενδείξεις σε βάρος υπαλλήλων της αμερικανικής πρεσβείας που έχουν διπλωματική ασυλία, η ποινική δίωξή τους δεν είναι επιτρεπτή. Δεν συμβαίνει το ίδιο, όμως, εάν πρόκειται για απλούς υπαλλήλους. Πάντως, θεωρείται σχεδόν σίγουρο ότι όλα τα πρόσωπα, που ενδεχομένως εμπλέκονται στην υπόθεση, έχουν αποχωρήσει ήδη από τη Ελλάδα.
Τα καινούρια και άγνωστα μέχρι σήμερα στοιχεία ήταν ο εντοπισμός μέσω των μοναδικών αριθμών ΙΜΕΙ τεσσάρων τηλεφωνικών συσκευών, τρεις από τις οποίες χρησιμοποιήθηκαν ως καρτοκινητά-σκιές, ήταν δηλαδή οι παράλληλοι αποδέκτες των τηλεφωνημάτων που υποκλέπτονταν.
Οι υπηρεσίες της Vodafone με τις οποίες συνεργάσθηκε ο κ. Δασούλας, του έδωσαν σχεδόν στο «πιάτο» την ταυτότητα των υποκλοπέων, αποκαλύπτοντας τη διασύνδεσή τους με ανθρώπους της εδώ αμερικανικής πρεσβείας.
Η Vodafone ενημέρωσε τον εισαγγελέα ότι ένα «ανύπαρκτο» όπως αποδείχθηκε πρόσωπο (ονόματι Μάρκος Πέτρου), αγόρασε με τιμολόγιο την ίδια ημέρα (8-6-2004), τις 4 τηλεφωνικές συσκευές. Η εταιρεία, με βάση τον αριθμό ΙΜΕΙ των συσκευών, εντόπισε ότι οι τρεις χρησιμοποιήθηκαν ως «σκιές» των υποκλοπέων. Στην τέταρτη όμως κάποιος έκανε το μοιραίο λάθος που οδήγησε στην ταυτοποίηση με τις υπηρεσίες των ΗΠΑ: Έβαλε κάρτα SIM που αντιστοιχούσε στην «αμερικάνικη πρεσβεία» και επικοινωνούσε αμέριμνος με άλλες γραμμές (κινητές ή σταθερές) της πρεσβείας, έως το Δεκέμβριο του 2004.
Η ΑΔΑΕ εντόπισε όλα τα «μολυσμένα» με το λογισμικό των υποκλοπών κέντρα της Vodafone, τις κλήσεις από το Μέριλαντ (έδρα της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ) σε κάποια τηλέφωνα των υποκλοπέων και το «ύποπτο» κατάστημα κινητής τηλεφωνίας στην Ακτή Μιαούλη στον Πειραιά. Από το κατάστημα αυτό άρχισε και το ξετύλιγμα του κουβαριού.