ΟΙ ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΠΕΙΛΕΙ ΚΑΙ Η ΣΙΩΝ ΑΓΑΛΛΕΤΑΙ

Η Τουρκία όταν απειλεί με στρατιωτικές επεμβάσεις ή όταν τις πραγματοποιεί προσβλέπει μέσω αυτών, στην πραγμάτωση κάποιων πολιτικών στόχων. Αυτό έκανε και το 1974 με την τουρκική εισβολή. Όπου τα στρατιωτικά μέσα εξυπηρετούν τη πολιτική και η πολιτική αποτελεί τη συνέχεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Η Τουρκία αυτό το στρατηγικό συνδυασμό τον πετυχαίνει τέλεια και.... αν δεν το λάβουμε σοβαρά υπόψιν είναι βέβαιο πως θα βγούμε ζημιωμένοι. Ας μπούμε λοιπόν κατευθείαν στο θέμα. Τι επιδιώκει μέσω των λεονταρισμών και των κινητοποιήσεων του στόλου της προς ανακοπή της προσπάθειας έρευνας και ανόρυξης του φυσικού αερίου στην ΑΟΖ Κύπρου;

Οι πιθανοί στόχοι της Τουρκίας αποτελούν επέκταση αυτών που έχει ήδη εξασφαλίσει στη Κύπρο μέσω των συνομιλιών και των υποχωρήσεων του δικού μας πολιτικού κατεστημένου.
Εφόσον εξασφάλισε , με την κοινή δήλωση της 23ης Μαΐου τον «συνεταιρισμό δύο συνιστόντων πολιτειών» είναι συμβατό με το πνεύμα των διαπραγματεύσεων και των γενομένων πολλαπλών υποχωρήσεων και παραχωρήσεων, να απαιτεί ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ της κυπριακής ΑΟΖ, είτε μέσα από μια κατεπείγουσα επίλυση του κυπριακού είτε πριν τη λύση.
Συνεπώς η Τουρκία έχει τους εξής διαφαινόμενους στόχους που προκύπτουν από τον ρούν των γεγονότων και την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων για τη «λύση « του κυπριακού:
Πρώτος στόχος είναι να ΕΚΒΙΑΣΕΙ τα πράγματα ώστε να επιτύχει λύση του κυπριακού στη βάση του συνεταιριστικού κράτους.
Δεύτερος στόχος είναι να εξασφαλίσει την συμμετοχή στα κέρδη της ανόρυξης πριν από τη λύση.
Τρίτος στόχος , να εγκαινιάσει την μόνιμη παρουσία του πολεμικού της στόλου στην Ανατολική Μεσόγειο , γεγονός που εξυπηρετεί τις νεοοθωμανικές της βλέψεις.
Η επιτυχία αυτών των στόχων ή κάποιων από αυτούς θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες , ένας εκ των οποίων είναι η παροχή υπηρεσιών στις δυνάμεις που εκδηλώνουν ενδιαφέρον για την ευρύτερη περιοχή . άλλος είναι οι μυστικές σχέσεις της με τους Βρετανούς που και αυτοί επιδιώκουν την αναβάθμιση των βάσεων και ένας τρίτος και καθοριστικός παράγοντας είναι η ενεστώσα υποχωρητικότητα της κυπριακής κυβερνήσεως σε σχέση με την απαθή στάση της Ελλάδος
Το συμπέρασμα που εξάγεται είναι πως , εξόρυξη φυσικού αερίου χωρίς αλλαγές στο ισοζύγιο δυνάμεων στη περιοχή, μόνο στην φαντασία των ηλιθίων είναι δυνατή.
Το ισοζύγιο δυνάμεων για να ενισχυθεί υπέρ του ελληνισμού, απαιτείται η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ. Χωρίς την ΑΝΑΒΊΩΣΗ ΚΑΙ ΕΝΊΣΧΥΣΗ του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος θα εξορύξουμε θύελλες από τους σκοτεινούς βυθούς της πολιτικής μωρίας , αντί φυσικού αερίου.
Το ορατό ενδεχόμενο της πλήρους αποκοπής μας από την Ελλάδα και της υπαγωγής της ασφάλειας και άμυνας μας , στους άγγλους και Ισραηλινούς είναι άλλη μια παράμετρος της επικίνδυνης πολιτικής του κυπριακού κατεστημένου που «πάση θυσία» επιθυμεί την εξόρυξη του φυσικού αερίου.
Η αμυντική απογύμνωση της Κύπρου θα μας ρίξει στην αγγλοσιωνιστική εξάρτηση και θα ριζώσει πιο βαθιά στη γη μας τη τουρκική κατοχή.