Μη βλέπετε φαντάσματα. Δεν υπάρχουν. Τα σχέδια είναι ότι πρέπει να μειωθούν τα λειτουργικά έξοδα του κράτους. Με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο, με κάθε θυσία (των πολιτών φυσικά)...
Τα λειτουργικά έξοδα είναι κατά βάση μισθοί και συντάξεις.
Υπάρχουν οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι.
Συνταξιούχοι: αυτοί έχουν χαμηλές συντάξεις στο μεγαλύτερο ποσοστό τους.
Εργαζόμενοι: Οι του ιδιωτκού τομέα αμοίβονται χαμηλά στο μεγαλύτερο ποσοστό τους.
Οι του δημοσίου ευρύτερου τομέα (δημόσιο, ΟΤΑ, ΔΕΚΟ) είναι υψηλόμισθοι λόγω των
διαφόρων επιδομάτων, για τα οποία τους θεωρούν και υψηλόμισθους.
Το σχέδιο είναι το εξής:
1. Ενιαίο μισθολόγιο για τους δημοσίους υπαλλήλους.
Αποτέλεσμα: Μείωση μισθών.
2. Μετατάξεις από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα (ΔΕΚΟ), στο στενό δημόσιο τομέα.
Αποτέλεσμα: Αύξηση δημοσίων υπαλλήλων που πληρώνονται λιγότερο.
3. Κινητρα για συνταξιοδότηση δημοσίων υπαλλήλων.
Αποτέλεσμα: Περαιτέρω μείωση των λειτουργικών εξόδων αφού θα έχουμε περισσότερους συνταξιούχους με χαμηλές συντάξεις.
Με τον τρόπο αυτό θα πετύχουν νεότερους εργαζόμενους με χαμηλές αποδοχές και περισσότερους συνταξιούχους με χαμηλότερες συντάξεις.
Δηλαδή, μικρότερα λειτουργικά έξοδα.
Τέλος παιχνιδιού. Και όλα αυτά με "δημοκρατικές" διαδικασίες!
Και πώς θα ζήσουν οι "εργαζόμενοι" και συνταξιούχοι με μισθούς στα όρια ή κάτω από τα όρια της φτώχειας; Ας αρχίσουν να το σκέφτονται από τώρα. Η κυβέρνηση το σκέφτηκε (λέμε τώρα...) και ξεκίνησε το... έργο της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου