Η προετοιμασία της επίσκεψης Παπανδρέου συνέπεσε με τη διενέργεια ισραηλινών ασκήσεων στον ελληνικό εναέριο χώρο. Πρόκειται για ασκήσεις οι οποίες υποτίθεται πως είχαν διακοπεί στις 31 του Μάη 2010, μετά την επίθεση των Ισραηλινών στη νηοπομπή προς τη Γάζα, στην οργάνωση της οποίας είχε πρωταγωνιστικό ρόλο η Τουρκία. Οπως επίσης έγινε γνωστό, τον Οκτώβρη θα επαναληφθεί το αναβληθέν σκέλος της άσκησης «Μίνωας 2010», η οποία περιλαμβάνει ασκήσεις μαχητικών αεροσκαφών και εξουδετέρωση εχθρικής αεράμυνας. Οι εξελίξεις έρχονται να επιβεβαιώσουν στο ακέραιο τις επισημάνσεις του ΚΚΕ ότι η καταδίκη της ισραηλινής επιθετικότητας σε βάρος των Παλαιστινίων και της νηοπομπής ήταν υποκριτική. Στόχο είχε να κατευνάσει τη λαϊκή οργή για τις συνέπειες από τη συμμετοχή της χώρας στους ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς στην περιοχή.
Το βάθος της επικίνδυνης αυτής ελληνικής εμπλοκής καταδεικνύει και το γεγονός ότι η σύσφιξη της ελληνοϊσραηλινής στρατιωτικής συνεργασίας παρουσιάζεται σαν στρατηγική κίνηση στο πλαίσιο της αναζήτησης εκ μέρους της Ελλάδας συμμαχιών στην περιοχή, ειδικά μετά το κενό που υποτίθεται πως δημιουργείται, εξαιτίας της διατάραξης των σχέσεων Τουρκίας - Ισραήλ. Το κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών περιπλέκεται, αν σκεφτεί κανείς ότι το Ισραήλ αξιοποιεί τους ελληνοτουρκικούς ανταγωνισμούς για να αποκτήσει στρατηγικά πλεονεκτήματα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, την ίδια ώρα που τα τουρκικά ερευνητικά πλοία βγαίνουν για αναζήτηση πετρελαϊκών κοιτασμάτων στην ίδια περιοχή. Παραμονές της επίσκεψης Παπανδρέου στο Ισραήλ, η Αγκυρα κορύφωσε τις προκλήσεις της στο Αιγαίο, προσπαθώντας να δημιουργήσει τετελεσμένα στο θέμα της υφαλοκρηπίδας.
Επιβεβαιώνεται και μ' αυτόν τον τρόπο ότι οι συμμαχίες και οι κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης τίποτα καλό δεν προοιωνίζονται για το λαό, παρά μόνο για τα συμφέροντα της ντόπιας αστικής τάξης, στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού καταμερισμού. Οι επιλογές της σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν - όπως κάποιοι τις προβάλλουν - κινήσεις «εθνικής στρατηγικής», αλλά είναι απόλυτα ενταγμένες στη ΝΑΤΟική στρατηγική περί «νέας Μέσης Ανατολής» και αυτή υπηρετεί η στρατιωτική συνεργασία Ελλάδας - Ισραήλ. Στο πλαίσιο αυτό, η Τουρκία διεκδικεί κεντρικότερο ρόλο ως περιφερειακή ιμπεριαλιστική δύναμη, έχοντας και την κάλυψη των ΗΠΑ, που στοχεύουν στον αραβικό και στον μουσουλμανικό κόσμο. Η συνεργασία με το Ισραήλ είναι ένα κομμάτι του παζλ της ιμπεριαλιστικής στρατηγικής στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και ως τέτοιο πρέπει να βρίσκεται σταθερά στο στόχαστρο της αντιιμπεριαλιστικής πάλης του λαού μας, πάλης που πρέπει να κατευθύνεται ενάντια στις ελληνικές κυβερνήσεις και την εξουσία του κεφαλαίου που έχουν ακέραιη την ευθύνη για την επικίνδυνη εμπλοκή του λαού στους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς με απρόβλεπτες συνέπειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου