Το παιχνίδι ήταν στημένο από την αρχή

Οι παπαγάλοι βγήκαν παγανιά και άρχισαν το επικοινωνιακό παραμύθι για να χωνέψουμε την τεράστια επιτυχία της Συνόδου Κορυφής. Τι για θετική εξέλιξη ακούμε, για ευχάριστη έκπληξη, για σήμα στις αγορές ότι η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να τηρήσει το Μνημόνιο, για μεγάλη αποφασιστικότητα του κ. Παπανδρέου. Όμως, αυτό που φαίνεται ολοένα και περισσότερο είναι ότι το παιχνίδι ήταν στημένο από πέρυσι, από τη στιγμή που υπογράψαμε το Μνημόνιο κι ας αφήσουν τα κόλπα και τις δήθεν αγωνίες. Διότι από τότε που μας έδωσαν 110 δις και μας είπαν ότι πρέπει να το πληρώσουμε σε 3 χρόνια, και ο χειρότερος μαθητής της ΑΣΟΕΕ γνώριζε ότι αυτό είναι αδύνατο.

Η επιμήκυνση ήταν δεδομένη ότι θα γίνει διότι κανείς δεν πίστευε ότι μπορεί μια χώρα, ακόμη και οι ΗΠΑ ότι θα μπορούσαν να φέρουν σε πέρας μια τέτοια συμφωνία. Εκτός κι αν τύπωναν χρήματα…
Γιατί λοιπόν δε μας έδωσαν 10 χρόνια από το Μάιο όταν μας επέβαλαν το Μνημόνιο; Η απάντηση είναι απλή. Ήθελαν να εφαρμόσουμε το Μνημόνιο και τους σκληρούς όρους του, να συνηθίσουμε τον κόσμο, όλους τους Έλληνες σε μια κατάσταση πλήρους καταστροφής που μόνο η σκληρή λιτότητα θα μας βάλει στον ίσιο δρόμο. Οι ξένοι δανειστές μας ήθελαν να περάσουν στην ελληνική κοινωνία τη θεωρία του χάους που λέει: «Ή σφίγγετε κι άλλο το ζωνάρι και αποδέχεστε ασμένως την πολιτική της κυβέρνησης, ή σας αφήνουμε και χρεοκοπείτε».
Ήθελαν επίσης, να προωθήσουν μια σειρά από αλλαγές που σε άλλη περίπτωση η ελληνική κοινωνία δε θα μπορούσε να αποδεχθεί. Και δε μιλάμε για τις σωστές αλλαγές που όντως υπάρχουν στο Μνημόνιο. Μιλάμε για την πλήρη κατάρρευση του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος της χώρας. Τη μείωση των μισθών και των συντάξεων, το μειωμένο εφάπαξ που όμως έχουν πληρώσει οι Έλληνες από την τσέπη τους. Μιλάμε για την πλήρη κυριαρχία του κεφαλαίου, των επιχειρηματιών που κάνουν χρόνια κουμάντο στην Ελλάδα. Μιλάμε για τις επιχειρησιακές συμβάσεις, τις απολύσεις χωρίς να υπάρχουν επιπτώσεις, τη φτώχεια χωρίς να υπάρχουν κοινωνικές εκρήξεις. Όλα αυτά βαφτίζονται «θυσίες» και ο κόσμος δε βγαίνει στους δρόμους διότι πιστεύει ότι έτσι επιτελεί πατριωτικό έργο. Ως πότε όμως;
Και η βασικότερη κρυφή επιδίωξη της τρόικας από πέρυσι ήταν το ξεπούλημα της ακίνητης περιουσίας της χώρας και των επιχειρήσεων που ανήκουν στο Δημόσιο. Φανταστείτε να το έλεγαν αυτό πριν ένα χρόνο. Με τις πέτρες θα τους έπαιρναν. Σε καθεστώς τρόμου για πιθανή χρεοκοπία, όμως, όλα περνούν πολύ εύκολα και χωνεύονται ακόμη ευκολότερα. Για να καταλάβετε τι συμβαίνει, πριν ακόμη ανακοινωθεί το πακέτο συμφωνίας στις Βρυξέλλες ο κοινοτικός επίτροπος Ολι Ρεν έδινε συνέντευξη στο Πρώτο Θέμα και άλεγε: «50 δισ. ευρώ είναι δέκα φορές οι περικοπές μισθών και συντάξεων του περασμένου έτους. Η ελληνική κυβέρνηση ελέγχει ένα πολύ πλούσιο χαρτοφυλάκιο εισηγμένων και μη εταιρειών, κτίρια και γήπεδα τα οποία μπορούν να ιδιωτικοποιηθούν». Διαμηνύει ότι «ένα πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων της κλίμακας που η ελληνική κυβέρνηση έχει κατά νου, είναι πράγματι δυνατό να βελτιώσει ουσιαστικά την άποψη που έχουν οι χρηματοπιστωτικές αγορές για την Ελλάδα».
Καταλήγει ότι πέρα από τις περικοπές, το μήνυμα θα είναι προς τις αγορές ότι η Ελλάδα λαμβάνει μέτρα με τα οποία θα μειώσει το δημόσιο χρέος κατά 20 μονάδες του ΑΕΠ. Επιπλέον θα φέρει ξένα κεφάλαια και θα συμβάλλει στην αύξηση του αναπτυξιακού δυναμικού.
Αυτά λέει ο κ. Ρεν και αποκαλύπτει το κοστούμι που μας είχαν ράψει από πέρυσι οι τροικάνοι. Ας μη γελιόμαστε με κραυγές πανηγυρισμού για τη μεγάλη επιτυχία. Και πέρυσι θα μπορούσαν να μας δώσουν περισσότερα χρόνια και μικρότερο επιτόκιο. Το χαλί για τη χειρότερη οικονομική πολιτική της σύγχρονης νεοελληνικής ιστορίας ήθελαν να στρώσουν με τη βοήθεια της κυβέρνησης. Και φαίνεται ότι το κατάφεραν καλά αφού μας σερβίρουν από χθες το κυρίως πιάτο.