Με όλους τους γείτονες έχει πλέον προβλήματα ηΤουρκία.

Το “δόγμα Νταβούτογλου” καταρρέει, μαζί και η προσπάθεια της Αγκυρας να διεκδικήσει περιφερειακό ρόλο και ηγετική θέση στον μουσουλμανικό κόσμο καθώς λειτουργεί ως αποσταθεροποιητικός παράγοντας σ’ ολόκληρη την περιοχή.
Με “μετέωρο βήμα” που οδηγεί στην αποσταθεροποίηση της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου μοιάζει η εξωτερική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Ερντογάν στην προσπάθειά της να διεκδικήσει περιφερειακό ρόλο και ηγετική θέση στον μουσουλμανικό κόσμο. Μέσα σε μερικούς μήνες που ακολούθησαν τη θριαμβευτική επανεκλογή του κ. Ερντογάν, το δόγμα του κ. Νταβούτογλου περί “μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες” έχει εξελιχθεί σε πολιτική “προβλημάτων και εκτόξευσης απειλών με όλους τους γείτονες”, με τρόπο που δημιουργεί συνθήκες αποσταθεροποίησης σε μια περιοχή η οποία μετά την Αραβική Ανοιξη μοιάζει ήδη με πυριτιδαποθήκη.

Το Ιράν και η Αρμενία
Ο κ. Ερντογάν έχει πετύχει το ακατόρθωτο: βρίσκεται σε σύγκρουση ταυτόχρονα με (τους παραδοσιακούς αντιπάλους της Μ. Ανατολής) Ισραήλ και Συρία, ενώ τώρα κλονίζεται και η σχέση της Αγκυρας με το Ιράν.
Οι σχέσεις με την Αρμενία είναι στο σημείο μηδέν και η υπόθεση της Γενοκτονίας προσφέρει την ευκαιρία όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και στη Γαλλία να “καθίσει” στο σκαμνί της Ιστορίας την Τουρκία, αμαυρώνοντας έτσι το προφίλ που επιχειρεί να δημιουργήσει για τη χώρα του ο Τ. Ερντογάν.
Οι Κούρδοι συνεχίζουν τα αναβαθμισμένα χτυπήματα στο εσωτερικό της Τουρκίας, υποχρεώνοντας τον κ. Ερντογάν να εξαπολύει αεροπορικές επιθέσεις σε προπύργια του PKK εντός του ιρακινού εδάφους, την ώρα που οι αντίπαλοί του τον κατηγορούν για ολιγωρία και για αδράνεια απέναντι στην “τρομοκρατία”.
Το “κήρυγμά” του στις χώρες της Βόρειας Αφρικής να ακολουθήσουν το “κοσμικό” μοντέλο της Τουρκίας εξόργισε όχι μόνο τις μοναρχίες του Κόλπου αλλά και το ίδιο το Ιράν, ενώ στην επίσκεψή του στη Λιβύη κατηγόρησε τη Βρετανία και τη Γαλλία ότι επιτέθηκαν στη χώρα επειδή είχαν οικονομικά συμφέροντα, αποκρύπτοντας, βεβαίως, ότι και ο ίδιος ήταν προσωπικός φίλος του Καντάφι και η τουρκική εταιρεία πετρελαίου ΤΡΑΟ έχει εξασφαλίσει σημαντικά συμβόλαια για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
Η αντιπαράθεση της Τουρκίας με το Ιράν έχει σοβαρές διαστάσεις. Η Τεχεράνη επέλεξε να παρέμβει με δήλωση όχι πολιτικού, αλλά ανώτατου στρατιωτικού αξιωματούχου, του στρατηγού Ραχίμ Σαφαβί, στρατιωτικού συμβούλου του Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ.
Ο Ιρανός στρατηγός χαρακτήρισε το μήνυμα που έστειλε ο κ. Ερντογάν στις αραβικές χώρες “απρόσμενο και αδιανόητο” και κατηγόρησε την Τουρκία ότι εξυπηρετεί τα αμερικανικά συμφέροντα υπονομεύοντας τον Σύρο πρόεδρο Ασαντ και αποδεχόμενη την εγκατάσταση στο έδαφός της των συστημάτων ραντάρ της νατοϊκής αντιπυραυλικής ασπίδας τα οποία η Τεχεράνη θεωρεί ότι στρέφονται εναντίον του Ιράν.
Κόντρα και με τη Ρωσία
Η Τουρκία του κ. Ερντογάν όμως βρίσκεται σε σύγκρουση και με τη Ρωσία, όχι μόνο λόγω της εγκατάστασης του νατοϊκού αντιπυραυλικού συστήματος, αλλά και με την ευθεία αντιπαράθεση που επέλεξε στο θέμα της προμήθειας του φυσικού αερίου από την Gasprom, που οδήγησε τελικά στη διακοπή της παροχής φυσικού αερίου από τη Ρωσία.
Παρά το γεγονός ότι η συναίνεση της Τουρκίας στην εγκατάσταση του νατοϊκού ραντάρ στο έδαφός της αποτέλεσε το “διαβατήριο” για την αποκατάσταση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, η αντιπαράθεση με το Ισραήλ και η επιθετική στάση εναντίον της αμερικανικής εταιρείας Noble Energy, που πραγματοποιεί τις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, υψώνουν ένα ακόμη ιδιαίτερα κρίσιμο εμπόδιο στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις.